شوخ طبعی و مزاح
پیامبر (ص) همواره لبان متبسم داشت و لبخندی نمکین ،لبهای کمرنگش را مزّین می کرد . آن حضرت به سرورونشاط مردم توجه خاصی داشت.امام صادق(ع) دراین باره می فرماید: «رسول خدا (ص)با مردم مزاح می کرد و منظورش این بود که آنان را مسرور سازد.»
گفته می شود ؛در شوخی و مزاح قصد آن داشت که جلال و شکوهش اصحاب را نگیرد و بتوانند حاجتها وآنچه در دل دارند ، به او باز گویند .
او هر گاه یکی از اصحاب را مغموم نگران می دید ،سعی می کردبا مزاح کردن او را شاد و مسرور سازد.درهنگام شادی اصحاب،شادمان بود و برآنچه خندان می شدند،تبسم می فرمود،
خنده بلند را دوست نمی داشت .
شوخیهایی نیز از آن حضرت نقل شده است: از رآن جمله ،شوخی با عمه اش صفیه است . روزی پیامبر (ص)به وی فرمود:«زن پیر به بهشت نمی رود.»
صفیه نگران شد وبا ناراحتی گفت:«پس من که پیر هستم از بهشت محروم هستم.»
حضرت تبسم فرمود و در جواب این آیه را خواند:
«اِنّا اَنشََأنا هُنَّ اِنشاءاً فَجَعَلنا هُنَّ اَبکاراًعُرُباً اَتراباً»؛
«آفریدیم آفریدنی،پس آنها را دوشیزه وپاکیزه ساختیم که دلپذیر و همسال باشند »
منبع:کتاب سیمای محمد(ص)درآیینه تاریخ نوشته: عبدالرحیم شهسواری
بلاخره یک دوست هرمزگانی دیدیم؟؟؟؟
خوشبختم
به ما هم سر بزن؟؟؟
به کسی نمیگیم چون وب ما یک وب بی کلاسه
ممنون بابت سرزدنت - امیدوارم همیشه موفق باشی